Als JelKe langzaam met haar draaiorgel de kamer binnen loopt, kijkt er iemand verbaasd om het hoekje. “wie komt daar” hoor ik haar zeggen. Ze begint mee te deinen op de muziek. JelKe zingt een aantal regels en mevrouw vult de zinnen aan. Familie heeft een belevings-snoezel kussen laten maken met allerlei bekende stoffen foto’s en allerlei meer persoonlijke dingen. JelKe heeft een orgeltje om de nek en onder de arm draagt ze het persoonlijke kussen. Ze doet haar draaiorgel af en gaat naast mevr. zitten op bed met het snoezel-kussen. Samen herinneren Mevr en JelKe alle dingetjes, foto’s stofjes enz. die in, op en aan het kussen zitten. Het is een hele ontdekkingsreis. Wanneer JelKe heel nieuwsgierig een medaille uit een van de vakjes haalt, omdat mevr daar geluid uit hoort komen, komt er een brede lag op haar gezicht. Haar tanden bijten op haar onderlip al breed lachend, ze noemt een mannen naam, haar man die ooit prins carnaval was. Maar verzekert ze, hij zag er niet zo uit als op de medaille. Door alle stofjes, haaksels, bloemetjes, foto’s enz. het levert enorm veel gespreksstof op. Mevr. is die ochtend heel ad rem. Ze neemt duidelijk de regie. Wij besluiten daar bij die molen te gaan zingen, wij zetten in “daar bij die molen……………………….”
opeens kijkt ze mij aan en zegt “welke molen? “Ik zeg “uh de molen van” en noem haar naam. “Nee die bestaat niet “ zegt ze. “Nee? “ vraagt JelKe! “dan zingen wij gewoon over één molen……………… gewoon één molen?” “ Dat is toch niets “ zegt ze. Tja dan weet JelKe het ook niet en haalt eens diep adem. “Wij denken er over na” zegt mevr.” Ja dat is een heel goed idee wij denken erover na” JelKe zucht nog eens flink waarop mevr. zegt “ jaja soms moet je het zweet op je voorhoofd hebben”. Ze denkt en zegt plotseling “er staat een molen op de Molenberg”, waarop JelKe verrast kijkt en zegt “echt waar?” Dan zingen wij over de molen op de Molenberg, dat vindt mevr. helemaal goed. Wij beginnen samen te zingen, het lied loopt niet dus JelKe kijkt en zegt “oeps het klopt niet” , “tja” zegt mevr “dat ligt eraan welke versie dat je pakt”. Dus JelKe haalt eens diep adem en samen starten ze opnieuw al wiegend en zingend, mevr heeft zichtbaar plezier in mijn onnozelheid. Wij zingen het lied met veel plezier tot het eind. “Als ik u niet had “ zegt JelKe ……..”dan had je iemand anders “ zegt mevr.
Er volgen enorm veel leuke situaties in dat ene gezamenlijke moment. De onnozeligheid van jelKe zorgt ervoor dat mevr volledig de regie pakt, en Jelke wijze woorden geeft in dat bijzondere moment. Prachtig om te zien hoe zelfverzekerd ze is. Wij nemen afscheid en wij knuffelen elkaar.
“Wanneer kom je weer terug?”